Pamukkale, een prachtig natuurverschijnsel

Pamukkale ligt ten zuidwesten van Turkije in de provincie Denizli aan de Egeïsche zee. De betekenis van Pamukkale is “kasteel van katoen”, echter heeft dit geen betrekking op de betekenis van dit natuurverschijnsel.

Unesco

Unesco moest ingrijpen toen het prachtige gebied verloren ging door alle toerisme, men bleef hotels bouwen om zo dicht mogelijk bij de baden te zijn, en onttrokken zo het belangrijke kalk uit het water en vervuilde het. Dit kon natuurlijk niet met dit prachtige gebied en daarom is Pamukkale op de werelderfgoedlijst gezet. Hotels moesten afgebroken worden en er werd een verbod op het zwemmen gelegd omdat de mooie kalkterrassen met rust moesten worden gelaten worden.

Ontstaan

Het ontstaan van deze mooie kalkterrassen is gekomen door een vulkanisch verschijnsel zo’n twee miljoen jaar geleden. Door een ontplooiingsfase ten westen van Anatolië vormden er een groot aantal bergen waardoor er grote breuken in de aardkorst ontstonden. Hierdoor was het gebied gevoelig voor aardbevingen. Door deze breuken kon het regenwater de berg in stromen waardoor het in de ondergrondse grotten terecht kwam, op een dikke laag kalksteen. Hierdoor is een uniek beeld ontstaan, mooie kalksteenterrassen waar kalkrijk water doorheen loopt. De temperatuur van het water bedraagt ongeveer 35 graden Celsius, waardoor het zo aantrekkelijk was om er in te gaan baden. Men dacht dat het water een helende werking zou hebben op huidaandoeningen, hartziekten en zenuwziekten.

Hierapolis

Bovenaan de kalkterrassen ligt de stad Hierapolis. Deze stad werd gesticht door Koning Eumenes. Hij was de koning van Pergamon en vernoemde deze stad naar de vrouw van de stichter van Pergamon Telephus; Hiera. Wat nog goed in tact is hier, is het Romeinse bad, het theater en de tempel van Apollo. De rest van de stad is verwoest door een zware aardbeving. Het theater is nog steeds in gebruik. Echt ontwikkelen kon deze stad zich niet door de vele aardbevingen, wel heeft deze stad een goede tijd gekend met de komst van het christendom. Het gebied rondom Hierapolis was rijk met goede kwaliteit marmer, dit was de bron van inkomsten van de stad. Deze marmer is zelfs gebruikt voor de bouw van Aghia Sophia kerk in Istanboel.